‘Geld verdampt. Het blijft toch een fascinerend fenomeen. Je hebt een euro, een stukje metaal en dat kan morgen minder waard zijn dan vandaag. Terwijl er aan dat stukje metaal niets veranderd is. Of aandelen: een dag beurs kan een gigantisch verschil uitmaken.
“Vandaag is mijn geld verdampt”, hoorde ik laatst iemand verzuchten. Heb jij de damp voorbij zien trekken, Fries?’
‘Nee, ik heb niets gezien. Het was te mistig. Maar met lucht is ook iets vreemds aan de hand. Lucht is gratis, denk je. Niks hoor, ze stoppen lucht in slagroom, zodat je zelf niet hoeft te kliederen, en die geklopte slagroom is dan ineens een stuk duurder. Zie je, je betaalt voor lucht.’
‘Over lucht gesproken, Fries. De airco die hier in huis hangt. Dat ding haalt de warme lucht uit de kamer weg, dat is zijn werk. Maar hij kan ook verwarmen. Waar haalt hij dan zijn warme lucht vandaan? Niet van buiten, want daar is het ook niet warm (eh, normaal gesproken dan, hè). Dat heeft alles met energie te maken. De machine trekt lucht aan, dat kost energie en die energie levert warmte op. Voilà.’
‘En die energie kost niets? Hebben we het over gebakken lucht?’
‘Absoluut niet, dit is natuurkunde als je het mij vraagt. Ik heb wel zin in een gebakje. Met zo’n lekkere toef slagroom, weet je wel? ‘
‘Met blauwe bessen, friszoet en knapperig.’
‘Ja, ik weet dat jij de opschriften op de verpakking altijd heel goed leest. Maar geloof niet alles wat er geschreven staat.’
‘Als er zou staan dat ze zuur zijn, met een taai velletje, zou jij ze dan kopen?’
‘Ik zou ze sowieso nooit kopen. Als ze rijp zijn, vlieg ik wel even langs zo’n struik.’
‘Dat is dan weer jouw voordeel. Ik zit trouwens met ontzag naar het mezenpaar te kijken. Die houden zich niet bezig met gebakken lucht die wel of niet verdampt. Ze sjouwen zich ongans om hun gebroed groot te krijgen. En vliegen ze eenmaal uit, dan kruipt hier een aantal katten rond dat er wel pap van lust. Koekoek, wat ben je aan het doen?’
‘Fries, ik heb net wat bosbessen ingevlogen en klop nu de meest luchtige slagroom die je je kunt voorstellen. Opgediend op een bedje van 1 en 2 eurocenten. Die raak ik aan de straatstenen niet meer kwijt.’
‘O, Koekoek…’
‘En wat ik net hoorde in de winkel. Scholieren uit Gulpen hebben ontdekt dat er op het etiket bronwater van supermarktketen Plus maar liefst dertien fouten staan. Bijvoorbeeld dat er natrium en calcium in zou zitten. Mooi fout. Het moet Na+ zijn en Ca2+. Natrium is een vaste stof, Na+ is vloeibaar. Doe je natrium in water, dan kan de boel ontploffen.’
‘En wat zegt Plus?’
‘Die zegt: we vonden begrippen als natrium en calcium duidelijker voor de consument. Maar formeel zijn ze onjuist. Leugens dus.’
‘Ja Koekoek, je moet tegenwoordig HBO-geschoold zijn als je verantwoord boodschappen wil doen. Maar hoe zit met die slagroom?’
‘En een vergrootglas meenemen. Verrukkelijk, al zeg ik het zelf.’
Mei 2014