‘Maria Hemelvaart.’
‘Zie je ze vliegen, Koekoek?’
‘Nee, Fries, maar het is vandaag 15 augustus, een feestdag in de katholieke kerk, weet je nog?’
‘Te lang geleden.’
‘Voor jou misschien, maar niet in Italië. Mevrouw stuurde een berichtje. Vanmorgen om kwart voor negen galmde klokgebeier door het dal. Je weet hoe dat gaat, in zo’n dal. Waar komt het geluid precies vandaan? Wat is de klok, wat is de echo?’
‘Wat is de kip, wat is het ei? Ruien of ruimen?’
‘Hedendaagse grappenmaker ben jij. In de rondte van het dal staan drie kerken. Die van Monte Petra, Savignano en Perticara, en wel in de richting van onze wijzers. Het grappige is, dat ze niet allemaal dezelfde tijd aangeven, dus het klokkenconcert duurt een poos.
‘Net als bij ons twee.’
‘Exact. Mevrouw ging even terug in de tijd, toen ze nog meezong in het kinderkoortje van haar dorpskerk. Soms, als de koster in een goede bui was, mocht ze het touw van de klok laten vieren. Ze pakte het touw beet en de klok nam haar als een veertje mee de lucht in, steeds minder hoog, met steeds langere tussenpozen tot uiteindelijk het geluid van de klok was weggestorven en zij weer met beide beentjes op de harde kerkvloer stond.
Terwijl ze zo zat te mijmeren viel het haar op dat deze kleine Italiaanse dorpskerken een volume produceren alsof ze de Sint Jan van ‘s-Hertogenbosch zelf zijn. Lang hoefde ze daar niet over na te denken, want in plaats van een langzaam uit bungelen, hield het gebeier plotsklap op. Alsof er een knop werd omgedraaid. Alle magie vervlogen. Niks geen koster meer die aan het touw trekt, niks geen spierballenvertoon meer. Nee, slechts een knopje aan en uit. Geluid uit een kastje. Daar moet je het mee doen.’
‘Digitale tijdperk, Koekoek. Trouwens, waarom heet Maria Hemelvaart in Italië eigenlijk Ferragosto? Heeft dat iets met het ijzeren tijdperk te maken?’
‘Mooi bruggetje, Fries, maar nee, daar heeft het niets mee van doen. We hoeven niet zo ver terug in de tijd. Letterlijk betekent het: Feriae Augusti, zoiets als ‘rust van Augustus’. Augustus, die Romeinse keizer, weet je wel, die vond dat er half augustus genoeg gewerkt was en dat het tijd was voor een rustperiode.’
‘Dus aan hem hebben we onze vakantie te danken, ik mag die man. En de Katholieken hebben dat feest later ingepikt, begrijp ik, zoals veel andere oude feesten.’
‘Goed gezien, Fries. En weet je wat wij gaan doen? Wij doen net alsof we in Italië zijn, we zetten het knopje op uit, we laten de teugels vieren, we gaan het er eens lekker van nemen.’
‘Auguri!’

Augustus 2017