Daar hangen ze dan. Uit een erfelijke boedel bij elkaar gekomen. De Fries en de Koekoek. De Fries statig en voornaam. De Koekoek ongedurig. Fries doet een beetje langzaam over de tijd. Niet dat hij dat in de gaten heeft overigens. Er zijn belangrijkere dingen in het leven. Koekoek moet zijn…
‘Die kast. Gaat die ooit nog geverfd worden, wat denk je Fries?’ ‘Ja, ik denk van wel. Dat was de deal. Het is toch een mooie zelfgebouwde kast. Alleen is dat grenenhout een beetje, hoe zal ik het zeggen, altmodisch.’ ‘Mooi gezegd, Fries.’ ‘En hoe meer mensen roepen: moet je…
‘Fraai is dat! Meneer is nog geen dag van huis of ik word al verwaarloosd,’ sputtert Koekoek verontwaardigd. ‘Kom,’ zegt Fries, ‘geef haar een kans. Er zijn zoveel nieuwerwetse zaken in haar leven gekomen. Een elektrische fiets, een afwasmachine, een inductiefornuis, om maar wat te noemen. En bij ieder apparaat…
‘Wat een geluk.’ ‘Ik heb je lang niet meer gehoord, Fries. Wat bedoel je?’ ‘Nou, dat wij nog van de mechanische soort zijn, jij en ik. Stel je voor dat je een elektrisch motortje had, dan had je gister toch een tijd lang niet mee gedaan.’ ‘Je hebt gelijk Fries.’…
‘Moet je horen. Mevrouw legt mij het volgende voor. In de hectiek van de Verkadefabriek stuurde zij een intern mailtje per ongeluk naar een klant in plaats van naar de huismeester. Dit bericht ging over de verschillende tijden die de klokken in de Verkadefabriek hanteren. Dat is verwarrend voor de…
‘Tweet, tweet.’ ‘Koekoek, wat is dat nu. Gaan we engels praten?’ ‘Nee, Fries, ik kijk hoeveel volgers ik heb op Twitter. Wil je een beetje meedoen tegenwoordig dan moet je wel gebruik maken van de sociale media.’ ‘Volgers? Wat denk je van die vogels daarbuiten? Die hebben wel wat anders…
‘Vrolijk kerstfeest, Koekoek. Gezellig, het hele gezin aan de brunch. Valt het je ook op dat meneer veel Limburgers om zich heen verzameld heeft? Vrouw, schoonzoon, schoondochter.’ ‘Luister, mevrouw probeert antwoord te geven op de vraag wat nou het verschil is tussen een neef en een achterneef. Maar ze doet…
“Trouwens, woon jij in een hele rij huizen?’ vroeg een collega van mevrouw toen hij haar adres zag. ‘Nee, gelukkig niet! Nummer 17 is het park en ons huis heeft 29 als huisnummer. Vandaar.’ ‘Dus je hebt een huis en een park!?’ ‘Nee, gelukkig niet! Het park is niet van…
‘Tok tok, tok tok!!’
‘Wat is er Koekoek, zingen we vandaag een ander deuntje?’
‘Snel, Fries. Schiet op.’
‘Waarom zou ik moeten opschieten?’
‘Omdat de dag zo kort is vandaag. En als we commentaar willen leveren, hebben we niet zoveel tijd.’
‘Ach Koekoek, wat valt er vandaag helemaal te becommentariëren. Zo’n zondag voor Kerstmis. Het is grijs, windstil. Geen zon maar ook geen sneeuw, wat moet ik er over zeggen. Het is een stille tijd. Het volk leest de kerstkrant, doet goed voor het Glazen Huis, slaat in voor het grote Kerstdiner, bezoekt nu eindelijk die eenzame bejaarde, of maakt een wandeling omdat je toch ook een beetje moet bewegen.’
‘Hé Fries, zo ken ik je helemaal niet. Wat klink je somber. Heb je last van de winter blues? Ik heb niet erg veel tijd vandaag, maar ik wil wel even stilstaan bij wat jij allemaal zegt. Want ik vind dat dan weer zo knap van jou, Fries. Jij sombert nooit. En áls het dan al eens gebeurt, kies je de kortste dag uit. Dat vind ik zó positief!’
‘Klets. Ik dacht dat jij het zo druk had vandaag. En nu verdoe je je tijd door mij te slijmballen. Maar nee, Koekoek, daar heb ik je mooi tuk. Ik somber helemaal niet. Wat is er mooier dan op zo’n grijze dag stil te staan bij het moment en de waan van de dag te laten voor wat het is. En je te verheugen op de langste nacht van het jaar. Vol mooie dromen.’
‘Dat zeg ik, Fries. We houden het vandaag voor gezien. Kom, met de kippen op stok.’
‘Slaap zacht, Koekoek.’
‘Truste, Fries.’
December 2014
